Correspondent Duitsland: ‘Jendrik is de nieuwe Lena’

14-04-21, 14:00 Geschreven door Sebastiaan Boers

Duitsland-correspondent Sebastiaan volgt Jendrik Sigwart in aanloop naar het Songfestival.

Waar is toch het Songfestival-gevoel in Duitsland? Nog slechts een paar weken en dan zal Jendrik Duitsland vertegenwoordigen in Rotterdam tijdens het Eurovisie Songfestival. Helaas is het angstvallig stil rondom de Duitse zanger. Niet om de zanger zelf, maar de media. Het lijkt wel alsof ze hem een beetje links laten liggen. 

Voor mijn gevoel leefde het Songfestival in eerdere jaren wel heel erg. Neem nu als voorbeeld vorig jaar. Duitsland maakte bekend dat Ben Dolic naar Rotterdam zou gaan met het nummer Violet Thing. Nog nooit werd iemand zo groots aangekondigd. Helaas ging het muzikale feest vorig jaar niet door. We weten allemaal wat er daarna gebeurde. Ben trok zich terug en ineens was daar Jendrik. 

Voor mijn gevoel is Jendrik een soort nieuwe Lena. Lena vertegenwoordigde Duitsland in 2010 met haar vrolijke single Sallite. Hiermee wist ze ervoor te zorgen dat Duitsland won. Datzelfde kan nu met Jendrik gaan gebeuren. Er zijn veel gelijkenissen tussen 2010 en 2021. Beide nummers zitten meteen in je hoofd. De melodie blijft simpelweg hangen en wordt automatisch een ‘Ohrwurm’. 

Ik heb stil gestaan bij de inzendingen van de laatste tien jaar. Alleen in 2018 deed Duitsland weer eens mee. Michael Schulte zong toen zijn nummer You Let Me Walk Alone en scoorde een top tien notering. Maar de jaren daarvoor waren rondom bedroevend. Vooral de populaire band, Cascada, ging volledig door het ijs. 

Met Jendrik kan er zomaar iets magisch gaan gebeuren. Hij kan met zijn enthousiasme mensen bereiken én mensen raken. Al hij inderdaad het Eurovisie Songfestival wint, gaat heel Duitsland door het lint. Dan ziet iedereen hem staan en gaat het Songfestival ineens weer leven. Dat effect wist Lena ook te bereiken. In 2011 deed ze daarom nogmaals mee aan het bekende liedjesfestijn. 

Of het echt zo ver gaat komen voor Jendrik is nog even de vraag. Aan zijn invloed zal het in ieder geval niet liggen. Met zo’n instelling kom je er wel. Ook al zou Jendrik onderaan eindigen, hij gaat toch wel door. Het is geen ‘one-day-fly’. Van hem kan Duitsland nog veel meer gaan horen. Hij mag best in de voetstappen van Michael treden. 

Want Michael heeft het inmiddels wel geschopt in de muzikale wereld. Ruim drie jaar naar zijn deelname scoort hij de ene naar de andere radiohit. Dus wie weet gaat Jendrik ook die kant op. Ik gun het hem gewoon. Zo iemand heeft het Eurovisie Songfestival nodig dit jaar. Zeker nu we allemaal wel een klein stukje van Jendrik’s enthousiasme kunnen gebruiken. 

Zijn nummer, I Don’t Feel Hate, brengt mensen bij elkaar. Mensen kunnen weer even lachen, even meezingen en even hun zorgen vergeten. Want ben ik toch blij met Jendrik en met zijn nummer. Stiekem hoop ik dat ik met de finale in Nederland ben. Dan kan ik mooi op Jendrik stemmen. Want mijn stem heeft hij. Nu en in mei.