Blog eerste halve finale: Het publiek zorgt voor kippenvel

19-05-21, 00:11 Geschreven door Vera Verkooijen Laatste update: 19-05-21, 00:14

Wát een show. 

Het eerste dat ik echt even kwijt moet over deze eerste halve finale is dat het publiek me echt zo ongelooflijk heeft geraakt. 

De show begon en direct waren er lampjes op de tribunes en juichende mensen. 

De show begon en er waren ménsen. 

Ik had geen idee dat ik zo veel behoefte had aan het meemaken van een show waar publiek bij aanwezig was, waarbij de artiesten nét even dat extra beetje energie in hun optreden stoppen omdat zij ook energie krijgen vanuit hun mensen. Waarbij ik kan meegenieten van hoe anderen genieten en waarbij ik kippenvel kan krijgen van momenten, gewoon doordat het publiek een reactie meegeeft. Tijdens deze eerste halve finale heeft het publiek voor mij toch wel echt de show gestolen, de kandidaat die niemand had verwacht, maar zo overduidelijk gewonnen heeft. 

Dat gezegd hebbende, wát een kwaliteit bij de artiesten. Het klopt, niet alles was even goed en niet alles was even zuiver, maar over het algemeen ben ik erg onder de indruk van de kwaliteit van de optredens. Te beginnen bij de openingsact, de act die de toon heeft gezet voor de hele show en de act die bij mij hoog in mijn favorietenlijstje staat: The Roop uit Litouwen. 

The Roop uit Litouwen zet zich neer met zó veel energie, psychedelische achtergronden en fantastische outfits. Hun dans is funky, maar goed en ze lijken plezier te hebben in wat ze doen. Het nummer Discotheque is erg moeilijk live uit te voeren, maar The Roop weet heel duidelijk wat ze doen en laten de zaal, en de mensen thuis, met bomvol energie achter. 

Een beetje jammer is de overgang naar Slovenië, die de energie die we zojuist hebben gekregen direct wegslurpt. Het is een balkanballad die wordt gezongen door iemand met een fantastische stem, maar man, wat saai. Daarom ga ik snel door naar de volgende act: RUSLAND. 

Who would’ve thought! Een feministische artiest vanuit Rusland! Een feministische artiest, die toch bij haar roots blijft in kleding, muziek en taal. Ze loopt na het eerste couplet uit een gigantische jurk in een praktische overall en ik ben echt positief verrast door haar optreden en nummer. Van Rusland verwacht ik normaal een nummer dat lijkt op het nummer van de laatste winnaar, maar dit is origineel en voor mij ook ontzettend empowering. You go girl! 

Zweden volgt met een nummer dat wel oké is, maar waar vooral de persoonlijkheid van zanger Tusse schittert. Het nummer blijft echter niet hangen en verbleekt bij de nummers die nog gaan komen in deze finale. 

Erg bijzonder is het optreden van Montaigne vanuit Australië. Het is niet live en het is te merken dat Montaigne geen publiek bij zich heeft. De dans voelt wat terughoudend, maar goed is het wel. 

Noord Macedonië. Die is daarna. Het enige dat ik daarover kwijt moet is dat hij op een gegeven moment een levende discobal is. Nou, dat is cool en ook het meest noemenswaardige aan het optreden. 

Ierland, Lesley Roy, met haar nummer maps en fantastisch staging heeft een moeilijke en gehaaste start, er gaat wat mis aan het begin en Chantal weet dat aan elkaar te praten en even de focus over te nemen. Desalniettemin weet Lesley niet alle noten te halen en is dit absoluut niet haar beste optreden ooit. 

Voor mij geldt dit ook voor het nummer van Cyprus. El Diablo is een goed nummer, maar waar elke artiest energie leek te halen uit hun nieuw hervonden publiek, leek Elena koeltjes en meer bezig met het zo perfect mogelijk uitvoeren van de danspassen. Het voelde voor mij terughoudend. Goed, dat wel, maar ik denk dat ze meer kan en hoop dat ze dat ook doet in de komende finale. 

TIX uit Noorwegen met zijn fallen angel volgt als een fantastisch contrast. Zijn act had niet misstaan bij zijn voorganger, terwijl hij als een engel in het midden van duivels staat. Hij laat openlijk zijn ticks zien tijdens zijn optreden en doet daar ook nog even een modulatie bij. Niet het beste nummer, en niet het beste optreden, maar zeker niet het slechtste. 

Want die kwam daarna. Kroatië. Bijna geen enkele noot werd zuiver gezongen en het nummer is, naar mijn mening oninteressant. Een miljoenste in een dozijn. 

Dat geldt niet voor het nummer van België, maar toch weten ook zij mij niet te overtuigen. Het optreden is saai en voor het songfestival vind ik dat onvergeeflijk. 

Eden uit Israël weet het gelukkig weer wat interessanter te maken. Niet alle noten worden gehaald, maar de whistlenote en de reveal van haar kleding maken dat meer dan goed. Het is leuk om naar te kijken, een fijn nummer en brengt direct leven naar het podium. 

ROXEN uit Roemenië volgt en om eerlijk te zijn is dit een van haar betere optredens tot nu toe. Bij de eerste show waren er wat technische problemen en is ze uiteindelijk met tranen van het podium gegaan. Wat dat betreft is dit optreden een goede manier om terug te komen. Maar goed is het niet. 

Azerbajian verbaast dan weer, Efendi zingt Mata Hari bijna foutloos en laat direct zien hoe een optreden neergezet kan worden. Niet alle danspassen zijn synchroon, maar het is haar vergeven. 

Go_A uit Oekraïne volgt en wát zijn zij interessant. Het nummer zou het niet zomaar goed doen in een top 40, maar is zo authentiek en kan niet door elke willekeurige andere band gemaakt worden. Het is bijzonder en heeft een zekere aantrekking die werkt. 

Wat nog meer werkt: Malta. Destiny zingt Je me casse en dat doet ze GOED. Het optreden lijkt foutloos, de uithalen kloppen állemaal en het nummer is catchy. Wat mij betreft had er meer mogen gebeuren op het podium, maar toch is het écht heel goed. 

Na Malta is het gedaan. De stembus gaat open en een overzicht volgt waarna je elk vergeten optreden weer opnieuw kunt vergeten. De toppers van de avond zijn voor mij echt wel Litouwen, Rusland, Azerbajian en Malta. Ik ben dan ook erg blij dat zij in de finale te zien zullen zijn. 

Davina Michelle heeft nog een optreden, maar die is voor mij niet zo indrukwekkend overgekomen, de dansers waren heel cool en Davina is natuurlijk een fantastische zangeres, maar voor mij was zij niet het hoogtepunt van de avond. 
Dat blijft voor mij namelijk de kippenvel die ik kreeg bij het gejuich van het publiek. Ik had niet gedacht dat ik dat zo zou missen. 

Van mij alleen maar lovende woorden. Ik ben blij met het rijtje van 10 dat in de finale zit, en kan nu al niet wachten tot zaterdag. Maar eerst hebben we natuurlijk nog komende donderdag, ik ben erg benieuwd naar wie daar de hoofdrol gaat spelen. 

Door naar de finale zijn: 
Noorwegen, Israel, Rusland, Azerbajian, Malta, Litouwen, Cyprus, Zweden, België en Oekraïne.